Verwacht geen ‘spelletjesboek’. Reken op veel tekst, want de afbeeldingen in deze uitgave zijn op de vingers van een hand te tellen. Dit ondanks de materie vlot leesbare en veel omvattende boek schetst op zeer gedegen wijze de kaders van een bijzonder vakgebied. Het richt zich hoofdzakelijk op professionals in de geestelijke gezondheidszorg, maar laat zich makkelijk vertalen naar andere zorgverleners, het onderwijs en vrijwilligers die met hun dieren werken.
AAPT is kort samengevat een vorm van speltherapie waarbij dieren betrokken zijn en adequaat opgeleide therapeuten en dieren interacties met cliënten aangaan, met als doel het verbeteren van de lichamelijke, geestelijke en psychosociale gezondheid van de cliënt. Waarbij, en hier komt het, dierwelzijn en de vrijwillige interactie van het dier gewaarborgd is.
Welzijn, welzijn, welzijn, het boek hamert erop. En: dieren zijn géén therapeuten. Ze assisteren slechts. Veiligheid, respect, het moet allemaal goed gewaarborgd zijn. Het dier moet vrij zijn om zichzelf te zijn en keuzes kunnen maken. En over de inzet van puppy’s: een hond moet een tot twee jaar oud zijn voordat hij aan het werk kan.
Dieren inzetten voor interventies en therapie is prachtig. En booming. Dat baart best wat zorgen. ‘De groeipijnen zijn een hele uitdaging voor deze discipline’, zoals het voorwoord dat verwoordt. Dieren zijn goed voor ons gevoel van welbevinden, maar we kunnen daar soms ook té lyrisch over zijn. En: alles wat krachtig genoeg is om goed te doen, is ook krachtig genoeg om schade aan te richten. Speltherapie met dieren voegt spel, humor en luchtigheid toe aan het therapeutische proces. Maar je moet héél goed weten wat je doet.
En daar blijkt het nog wel eens aan te schorten. Uit onderzoek van Risë blijkt dat meer dan de helft van de respondenten aangaf dat noch zij, noch hun dieren een specifieke training hadden gehad. En als het om training gaat, is het volgen van een online cursus volgens de auteurs niet voldoende. Menigeen denkt zijn uil een valk te zijn en overschatten de kwaliteiten van hun dier. Het is méér dan je brave hondje mee naar het werk nemen, of zelf PTSS hebben en paardrijden dus denken dat je dan andere mensen kunt helpen.
De uitgave valt in vier delen uiteen: Animal-Assisted Therapy als vakgebied (wat het is), voorbereiding op AAPT (benodigde vaardigheden als therapeut, het trainen van de dieren en allerlei praktische zaken), Animal Assisted Play Therapy in actie (hoe pas je het toe, met veel illustratieve praktijkverhalen) en professionele kwesties, ethiek en welzijn (dierenwelzijn, vraagstukken en bronnen).
Een klein puntje van kritiek: dit boek draait hoofdzakelijk om de inzet van honden en paarden. Katten worden wel in enkele alinea’s beschreven maar komen er, terwijl dit toch een diersoort met een geheel eigen gebruiksaanwijzing is, zeer bekaaid vanaf.
Dit boek biedt een solide basis voor het op een veilige en effectieve manier inzetten van dieren in een therapeutische setting. Het is een bron waaruit je ontzettend veel informatie kunt putten. Mijn advies aan iedereen die op welke manier dan ook met zijn dier iets wil gaan ondernemen op dit vlak: begin eerst eens met dit boek. Het mag van mij op de lijst van alle therapiehondopleidingen.
Meer weten over discipline? Kijk op www.iiaapt.org voor nog veel meer actuele informatie. Het boek lezen? Doen als je in deze materie bent geïnteresseerd! Het is verschenen bij Bloemendal Uitgevers en kost 49,95 euro, zie https://bloemendaluitgevers.com/boeken/speltherapie-met-behulp-van-dieren/
